Toegegeven: een domper was er ook. Om half twee wandelde Koen inderdaad rond ā maar dat was twee uur vĆ³Ć³r de geplande feestelijke demonstratie. Op het moment dat hij hetzelfde zou herhalen voor een volle zaal met zoān 700 genodigden, gaf het exoskelet niet thuis.
Voor het studententeam betekende dit een teleurstellende afsluiting van een verder geslaagd project. Elk jaar zet een ander team studenten van de TU Delft vrijwillig zijn studie stop, om zich een collegejaar lang aan (open source) Project MARCH te wijden. De leden ontwikkelen hierbij een nieuw prototype exoskelet (een uitwendig skelet) om dwarslaesiepatiƫnten zelfstandig te kunnen laten wandelen.
Elk team bouwt hierbij voort op de ervaring van de vorige teams, opgedaan met zeven eerdere exoskeletten. āDe afgelopen jaren heeft de piloot, dus de gebruiker van het exoskelet, met behulp van krukken gelopen. Dit jaar wilden wij hem zonder krukken laten lopenā, licht TU-student en Project MARCH-teamlid Joy Brand (24) toe. āVan dat doel hebben we, voor zover mogelijk in Ć©Ć©n jaar, een fors deel gehaald. Maar dat konden we vandaag niet laten zien. Waarschijnlijk was de hardware van het exoskelet te warm geworden: hij heeft heel de dag aangestaan. We konden de zaal niet een uur laten wachten tot het systeem genoeg was afgekoeld.ā Ze vond het vooral spijtig voor Koen van Zeeland, de piloot in het exoskelet: drie intensieve jaren als proefpersoon heeft hij met deze middag afgesloten.
Testen en trainen
Als data-analist van Project MARCH kreeg zij het afgelopen jaar de steun van Salure. Onze bijdragen, als specialist in data analytics, waren nodig om het exoskelet te kunnen laten reageren op informatie uit de omgeving. Joy: āSalure gaf mij nieuwe inzichten in hoe je met data kunt omgaan om er het beste en benodigde uit te halen.ā
Hierbij werkte ze onder meer samen met onze data-analist Erwin Vink. Erwin: āMet Joy hebben we de data voor het nemen van stappen gevisualiseerd. Wij hebben hierbij handvatten gegeven, maar het team van Project MARCH heeft dit zelf afgerond en geĆÆmplementeerd.ā
De studente maakte bijvoorbeeld samen met Erwin een dashboard om realtime de feedback van de piloot te verwerken en weer te geven. Joy: āMet deze tool konden we het exoskelet efficiĆ«nt testen en verbeteren.ā
Vanuit de zaal baalde Erwin met de studenten en de piloot mee. Toch kan juist hij de teleurstelling relativeren: āDit heb ik zelf zo vaak meegemaakt in de eerste jaren van Salure. In de beginfase van een ontwikkeling gaan nu eenmaal vaak dingen fout. Een systeem dat je dagelijks gebruikt, heeft alle stresstesten doorstaan. In dit stadium is de kans op een storing vele malen groter.ā
In balans
Salure hielp de teamleden verder om de grote hoeveelheden data van de boordcomputer van het exoskelet op de juiste wijze te verzamelen, visualiseren en analyseren. Joy: āHierdoor konden wij werken aan een looppatroon in balans, om ons huidige doel ā namelijk wandelen zonder krukken ā te behalen. Natuurlijk kun je ook veel verbeteren door te kijken en te letten op mechanische en softwarematige aspecten, maar accurate data kan daar ontzettend veel in betekenen.ā
Dat wij al meerdere jaren (sinds 2020) meewerken, kwam goed van pas. Joy: āIn onze conceptfase hebben wij ontzettend veel gehad aan de data van de afgelopen jaren. Hierdoor konden we zien welke concepten wel en niet goed voor onze doelstelling zouden uitpakken. Op basis hiervan hebben wij weloverwogen keuzes kunnen maken om dit jaar tot een prachtig resultaat te komen.ā
Erwin kijkt met plezier terug: āNaast de data-analyse zelf vond ik het erg leuk om te zien hoe een team studenten, zonder concrete werkervaring op dit gebied, met elkaar grote stappen zet, zichzelf corrigeert en bijstuurt en weer vooruit gaat.ā
Diederik Gommers
Eregast bij de presentatie van het exoskelet was Diederik Gommers, arts en hoofd van de Intensive Care van het Erasmus MC. Hij sprak over de toekomst van technologie (waaronder exoskeletten) in de medische wereld.
