Tekst: Dick den Braber tekstproducties
Een ondernemende oom en een bevlogen neef: die combinatie vormde 12,5 jaar geleden de basis van payroll- en (later) IT-consultancybedrijf Salure in Gouda. Met goed gevolg. Intussen blijft de chemie tussen beide partners bruisen. Paul: „We denken over veel dingen hetzelfde. Tegelijkertijd vullen we elkaar juist aan.”
In zijn jonge jaren wist Paul van Hengel (1967) wat hij kon verwachten als bij zijn broer Wim aanbelde: „Binnen een paar minuten had ik twee jongens aan mijn been hangen.” Een ervan was zijn neefje Jaco (1986).
Paul lacht. „Als iemand mij toen verteld had dat ik met hem later een bedrijf zou gaan leiden, had ik hem voor gek verklaard.”
Student
Toch stormde die (toen 21-jarige) neef in 2007 het bedrijf binnen waar Paul kort ervoor als operationeel directeur was begonnen. En wel op Pauls eigen uitnodiging. Het ging om Support Plus, een Goudse dienstverlener op het gebied van financiële bedrijfsadministratie.
„Jaco kwam als stagiair bij ons”, graaft Paul in zijn geheugen. Jaco: „Nee nee, het ging om een bijbaan. Maar ik was nog wel student toen. Ik deed commerciële economie. Later kreeg ik daarnaast van jou de opdracht voor mijn eindscriptie: een uitgewerkte marktanalyse van Support Plus. Jij was hierbij mijn begeleider.” Hij zoekt even op zijn tablet en tovert het epistel tevoorschijn.
Verkooptalenten
De eerste aanleiding van Jaco’s aanstelling lag in zijn verkooptalenten, knikt Paul. „Ik had vaak zijn smakelijke verhalen over zijn bijbaantje gehoord. Jaco wist zijn omzet op een aanstekelijke manier tot grote hoogten te brengen.” Een prima eigenschap voor een aanstelling als verkoper bij Support Plus, meende Paul. Zeker in combinatie met Jaco’s studiekeuze.
Grote klanten
Na Jaco’s indiensttreding ging hij voortvarend aan de slag: „Ik heb toen bijvoorbeeld een website opgezet, waarbij ik het een sport vond om Support Plus hoog te laten scoren in zoekopdrachten.”
Hij geniet bij de herinnering. „Support Plus was eigenlijk een klein bedrijf, maar toch kwamen we vervolgens bij grote partijen aan tafel. Omdat wij in hun zoekopdrachten op nummer één stonden.”
Krachtenbundeling
Intussen groeide het onderlinge vertrouwen tussen de twee. Jaco: „Wij versterken elkaar heel erg.” Paul: „Over veel dingen denken wij hetzelfde. We hebben bijvoorbeeld allebei een sterke drive om zaken te blijven verbeteren.”
Op andere vlakken verschillen ze juist van elkaar. Paul: „Maar daarmee vullen wij elkaar juist weer heel goed aan.. Kijk, in de jaren vóór Support Plus had ik managementfuncties bij achtereenvolgens PwC en beveiligingsbedrijf Falck Security (voorheen Nederlandse Veiligheidsdienst). Maar het ondernemerschap paste veel beter bij mij: collega-directieleden noemden mij de meest ondernemende CFO die ze kenden. Zodoende was ik bij Support Plus terecht gekomen.”
Hij gebaart richting zijn neef. „Maar ik ben meer adviserende sales, geen verkoper pur sang. Jaco wel. En dat doet hij heel gedreven, met een geweldige energie.” Zelf handelt Paul wat bedachtzamer, reflecteert hij. „Ik moet Jaco weleens afremmen.” „Dat is gezond”, vindt Jaco. Anderzijds weet hij zijn zakenpartner vaak te prikkelen om bepaalde stappen te zetten. Jaco: „Als het aan Paul had gelegen, hadden we nooit ons huidige pand gekocht, maar iets gehuurd. Dat pand bleek achteraf een gouden greep. Paul: „ Jaco wilde gelijk kopen, maar ik wilde een goede businesscase waaruit bleek wat het beste was, rekening houdend met flinke renovatie. Die is er gekomen, op basis daarvan is het besluit genomen. Zo bundelen we onze krachten, en houden we elkaar in balans.”
Verandering
Jaco’s eindscriptie bevestigde het vermoeden dat ze beiden al enige tijd hadden. „Uit mijn SWOT-analyse van de activiteiten van Support Plus bleek dat de markt behoefte had aan payrollbedrijven.” Maar payrolling behoorde niet tot de kernactiviteiten van Support Plus. Het bedrijf richtte zich op het beheren van de financiële administratie van bedrijven. Paul: „Payrolling deed Support Plus enkel op verzoek van sommige bestaande klanten.”
Onderhandeling
Paul en Jaco waren overtuigd van de toekomst van payroll.
De toenmalige directeur-eigenaar zag echter meer kansen in het uitbouwen van de bestaande business. Maar de samenwerking tussen oom en neef liep intussen zo geolied, dat dit niet het einde van hun ideeën betekende. In plaats hiervan gingen de twee met hem in onderhandeling.
Het leidde uiteindelijk tot een afsplitsing: het duo kocht zichzelf uit, nam vijf medewerkers mee, en waagde de stap naar het gezamenlijk ondernemerschap. Paul: „Op dat moment maakte de payrollafdeling nog geen winst. We namen zelfs een deel van hun schulden over, maar we wisten dat de markt er rijp voor was. Ook de bank zag er toekomst in.”
Op eigen benen
De uitkoop verliep in 2010 in goede harmonie. Dat bleek wel uit het feit dat Salure nog twee jaar lang de naam van Support Plus aanhield. Paul: „We bleven ook in hetzelfde pand werken.” Dit laatste veranderde met het spijtige faillissement van voornoemd bedrijf.
Het kleine – achteraf bezien juist op tijd verzelfstandigde – payrolldeel verhuisde en ging verder onder zijn huidige, eigen naam: Salure. Paul: „Ik had begroot dat we binnen één jaar na de uitkoop het break-even point zouden bereiken. Uiteindelijk sloten we het eerste jaar zelfs met een ruime plus af.
Groei
Nu, 12,5 jaar na de verzelfstandiging, beleeft Salure zijn eerste jubileum. Met meer dan 85 werknemers.
Een succesverhaal dus? Paul glimlacht. „We hebben alle problemen van een groeiend bedrijf meegemaakt. We hebben ons vergist in sollicitanten, vervelende kwesties met wanbetalers meegemaakt en zelf verkeerde afslagen genomen. We kunnen zo tien redenen noemen waarom je geen bedrijf zou moeten starten.”
Jaco knikt. Maar lachend maken beiden de al vaker tegenover elkaar uitgesproken zin af: „En vijfentwintig redenen waarom je dat wél zou moeten doen.”
Bekijk hier het interview van Merel Westrik met Paul en Jaco tijdens CIT2022:
